Έφυγε ο Νίκος Μούγιαρης

Ένας άνθρωπος απόλυτα αυτοδημιούργητος, με την αξία της εταιρίας καλλυντικών MANA PRODUCTS που ίδρυσε στις Ηνωμένες Πολιτείες, να κυμαίνεται στο δισεκατομμύριο… Πέρα από ένας πάμπλουτος επιχειρηματίας, ήταν ένας άνθρωπος που πάντα πίστευε στην ισχύ του ενός, του καθένα από εμάς. Πίστευε ότι κάθε άτομο, αν το αποφάσιζε, μπορούσε να κάνει τη διαφορά, να βάλει το δικό του λιθαράκι… και το έκανε πράξη στη ζωή του.

Ο άνθρωπος αυτός έφυγε χθες στη Νέα Υόρκη νικημένος από τον καρκίνο σε πολύ μικρή ηλικία. Ήταν ο ηγέτης του HALC (Hellenic American Leadership Council) που είχε πετύχει το τελευταίο διάστημα μεγάλες νίκες κατά της Τουρκίας στην Ουάσιγκτον, έχοντας παίξει ενεργό ρόλο στο να ανοίξουν τα μάτια ορισμένων γραφειοκρατών τόσο για το θέμα των ρωσικών S-400 όσο και γι’ αυτό των μαχητικών πέμπτης γενιάς F-35.

Ο Νίκος Μούγιαρης, ένας απίστευτα γλυκός και προσηνής άνθρωπος για όσους είχαν την τιμή να τον γνωρίσουν (μεταξύ των οποίων και το DP), ήταν ένας φτωχός φοιτητής από την Κύπρο όταν μετέβη στις ΗΠΑ σε ηλικία 19 ετών, το 1964. Είχε γεννηθεί στις 23 Φεβρουαρίου του 1945. Στις ΗΠΑ, κατάφερε να σπουδάσει χημικός μηχανικός στα πανεπιστήμια Rutgers και St. John’s Universities και με δάνειο 6.000 δολαρίων ίδρυσε την εταιρία Mana Products, Inc., που συγκαταλέγεται στις κορυφαίες του κόσμου στον τομέα των καλλυντικών.

Εκτός από τις τρομερές προσπάθειες που κατέβαλλε στον τομέα της βοήθειας των υποθέσεων του Ελληνισμού (Ελλαδικού και Κυπριακού εξίσου), ενίσχυε την έδρα «Οδυσσέας Ελύτης» στο πανεπιστήμιο Rutgers, τα «Χωριά SOS» και σειρά άλλων οργανώσεων σε Ελλάδα και Κύπρο. Συντηρούσε ορφανοτροφείο για παιδιά των οποίων οι γονείς πέθαναν από τον ιό έμπολα, μόρφωνε νέες γυναίκες στο Κονγκό.

Η απώλεια είναι τεράστια. Το κενό δυσαναπλήρωτο. Η αξία του ανθρώπου αποδεικνύεται από το ότι πολλοί που θα διαβάσουν το κείμενο, θα αναρωτηθούν “μα πώς δεν τον ξέραμε”; Δεν τον γνώριζαν πολλοί, διότι δεν επεδίωκε την προβολή. Ήταν εξαιρετικά απλός και ανθρώπινος. Ήταν ο εαυτός του όπου και να βρισκόταν. Δεν προσποιούνταν, μιλούσε απλά και κατανοητά. Δεν παρίστανε τον σημαντικό. Ήταν σημαντικός…

Το NGTV δεν θα ξεχάσει ποτέ την παρουσία του, μαζί με μια σειρά “φτασμένων” Ελληνοαμερικανών, κατά η διάρκεια συνεδρίου για την ελληνική οικονομία σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας. Εκεί συμμετείχε μαζί με μερικούς ακόμα διακεκριμένους και προβεβλημένους Ελληνοαμερικανούς επιχειρηματίες, κάποιοι εκ των οποίων απασχόλησαν την ελλαδική επιχειρηματική δημοσιότητα με κάποια αφορμή.

Ο αείμνηστος Νίκος Μούγιαρης, δεν είχε διστάσει να εγκαλέσει όσους επεδίωκαν να επενδύσουν στην Ελλάδα έχοντας εξασφαλισμένο κέρδος. Είχε ζητήσει – προ(σ)καλέσει για – την ίδρυση ταμείου με συνεισφορά σημαντικών χρηματικών ποσών, τα οποία οι ομογενείς επιχειρηματίες θα ήταν διατεθειμένοι ακόμα και να τα χάσουν, για να βοηθηθεί η κοινότητα των νεοφυών επιχειρήσεων νέων ανθρώπων στην Ελλάδα, των αποκαλούμενων “start ups“.

Προχώρησε μόνος του κάνοντας τα λόγια έργα. Χωρίς τυμπανοκρουσίες. Και δεν έδινε μόνο χρήματα. Συμβούλευε, άνοιγε πόρτες… Γι’ αυτό η απώλεια είναι τεράστια. Διότι το παράδειγμα που έδινε και η στάση που τηρούσε, απλά σε έκανε να αναρωτιέσαι αν ήταν αλήθεια, ή επρόκειτο για κάποιο επικοινωνιακό δημιούργημα.