Submarine PAPANIKOLIS devastates Italian Navy on Christmas Eve 1940

The submarine "PAPANIKOLIS", under Commander Plotarch Miltos Iatridis, attacked, near the entrance of the port of Avlona (Vlore), ​​an Italian convoy of twelve merchant ships, protected by six destroyers and twenty aircraft.

It sunk the Italian 3,952-ton troopship "FIRENZE" that was loaded with ammunition and Italian soldiers. He was then pursued and showered with depth charges for nine hours, but managed to escape.

The history of the sinking of Italian ships

At the tiem, the submarine was on patrol near the coast of Italian-held Albania. On December 22, the Greek crew captured an Italian sailboat.

The Italian captain, captive in the hands of the Greek crew, proved to be extremely useful. He revealed to an Italian-speaking  member of the crew that the next day a large Italian convoy would be sailing into the port of Avlona in Albania. Its mission was to supply the Italian forces that fought on the Albanian front.

Papanikolis "set up its trap" around the harbor and waited for the Italian ships that were delivering supplies to the Italian army.

On Christmas Eve, they appeared on the horizon. The Greek submarine launched four torpedoes that achieved their goals.

Three Italian ships, carrying a total weight of 25,000 tons of weapons and other war material to the coast of Albania to support the Italian forces fighting against the Greeks, were lost in the Strait of Otranto.

The Italians, as expected, chased Papanikolis and fired dozens of depth charges in the hope of sinking it. They threw a total of 85 depth charges. But they did not succeed. The crew of the submarine, of course, had to spend Christmas Eve and Christmas day on seabed. They finally arrived off Croatia.

Nikolaos Tassiakos, a member of the crew, had said that on Christmas Day, the sailors had wished Mery Christmas in the mute, just by nodding. No one spoke. The submarine had to stay for several hours on the seabed and needed to save oxygen.

Ο πλωτάρχης-ήρωας Μιλτιάδης Ιατρίδης που έγινε με το υποβρύχιό του «ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ» φόβος και τρόμος στην Αδριατική κλόνισε το ιταλικό θεριό το 1940 βυθίζοντας τρία πλοία

Το Υποβρύχιο «ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ» με Κυβερνήτη τον Πλωτάρχη Μίλτο Ιατρίδη, επιτίθεται, κοντά στην είσοδο του λιμένα του Αυλώνα, κατά Ιταλικής νηοπομπής δώδεκα εμπορικών πλοίων, προστατευόμενων από έξι Αντιτορπιλικά και είκοσι αεροσκάφη.

Βυθίζει το Ιταλικό οπλιταγωγό «FIRENZE» 3.952 τόνων, που είναι κατάφορτο με πυρομαχικά και Ιταλούς στρατιώτες. Στη συνέχεια καταδιώκεται βαλλόμενο με βόμβες βάθους επί 9ωρο, αλλά καταφέρνει να διαφύγει.

Η ιστορία της βύθισης των Ιταλικών πλοίων

Εκείνες τις μέρες το υποβρύχιο έκανε περιπολία κοντά στις ακτές της ιταλοκρατούμενης Αλβανίας. Στις 22 Δεκεμβρίου το ελληνικό πλήρωμα συνέλαβε ένα ιταλικό ιστιοφόρο.

Ο Ιταλός κυβερνήτης, αιχμάλωτος στα χέρια του ελληνικού πληρώματος, αποδείχθηκε εξαιρετικά χρήσιμος. Αποκάλυψε σε μέλος του πληρώματος που μιλούσε ιταλικά ότι την επόμενη μέρα θα περνούσε για το λιμάνι του Αυλώνα στην Αλβανία μεγάλη ιταλική νηοπομπή. Αποστολή της ήταν ο ανεφοδιασμός των ιταλικών δυνάμεων που πολεμούσαν στο αλβανικό μέτωπο.

Το Παπανικολής «έστησε καρτέρι» γύρω απ’ το λιμάνι και περίμενε να έρθουν τα ιταλικά πλοία, που θα μετέφεραν εφόδια για τον ιταλικό στρατό.

Την παραμονή των Χριστουγέννων εμφανίστηκαν στον ορίζοντα. Το ελληνικό υποβρύχιο εκτόξευσε τέσσερις τορπίλες που πέτυχαν διάνα το στόχο τους.

Τρία ιταλικά οπλιταγωγά, συνολικού βάρους 25.000 τόνων, που μετέφεραν όπλα και άλλο πολεμικό υλικό στα παράλια της Αλβανίας, προς ενίσχυση των ιταλικών δυνάμεων που μάχονταν κατά των Ελλήνων, χάθηκαν στα Στενά του Οτράντο.

Οι Ιταλοί, όπως ήταν αναμενόμενο, καταδίωξαν το Παπανικολής και εκτόξευσαν δεκάδες βόμβες με την ελπίδα να το βυθίσουν. Έριξαν 85 βόμβες βυθού. Δεν το πέτυχε όμως ούτε μία. Το πλήρωμα του υποβρυχίου βέβαια αναγκάστηκε να περάσει την παραμονή και την ημέρα των Χριστουγέννων, στο βυθό της θάλασσας. Έφτασαν μέχρι την Κροατία.

Ο Νικόλαος Τασιάκος μέλος του πληρώματος τότε είχε πει χαρακτηριστικά ότι ανήμερα των Χριστουγέννων, οι ναύτες είπαν τα Χρόνια Πολλά στα… μουγκά, γνέφοντας. Κανένας δεν μιλούσε. Το υποβρύχιο έπρεπε να μείνει πολλές ώρες στον βυθό και χρειαζόταν να κάνουν οικονομία στο οξυγόνο.